Εξαιρετικού ενδιαφέροντος είναι η συλλογή των εκθεμάτων τυπογραφίας, που αποτελείται από περισσότερα από χίλια αντικείμενα τυπογραφικών στοιχείων, μηχανών (πιεστήρια, λιθογραφικές πλάκες), τα παλαιότερα από τα οποία ανάγονται στον 18ο αιώνα.
Η ιδέα για τη δημιουργία Μουσείου Τυπογραφίας και Τεχνολογίας ξεκίνησε το 1991, όταν πια είχε γίνει κατανοητό ότι έχουμε εισέλθει αμετάκλητα σε νέα εποχή τεχνολογίας του γραπτού λόγου, με την πληροφορική και όλες τις συναφείς δυνατότητες για την καταγραφή, μετάδοση και πολλαπλασιασμό του κειμένου.
Η προσπάθειά μας φαινόταν ίσως τότε ότι ερχόταν καθυστερημένα, αλλά η πράξη κατέδειξε ότι πάντα υπάρχει υλικό προς διάσωση, αρκεί να διαθέτουμε θέληση και να ευαισθητοποιηθούν οι λίγοι ειδικοί και οι πολλοί καλοπροαίρετοι. Παρά τις οικονομικές δυσκολίες καθώς και τις προσωπικές αντιξοότητες, κατέστη δυνατό σε σύντομο χρονικό διάστημα να συλλέγουν πολύ αξιόλογα «κομμάτια» και άφθονο υλικό που άπτεται της διάδοσης της γραφής και της τεχνολογίας.
Με τον τρόπο αυτό, παράλληλα με την έρευνα για καθαρώς τυπογραφικά μηχανήματα, καταβαλλόταν προσπάθεια για τη συλλογή ποικίλων αντικειμένων που καθρεπτίζουν τον προηγούμενο τεχνολογικό πολιτισμό. Ο τελευταίος ολημερίς δυστυχώς χάνεται, γιατί δεν συλλαμβάνεται πόσο γρήγορη είναι η ιστορική εξέλιξη και δεν κατανοείται έγκαιρα η ιστορική αξία πολλών «ευτελών» καθημερινών αντικειμένων.
Με γνώμονα τις παραπάνω σκέψεις, την πίστη ότι όλοι έχουμε χρέος να αφήσουμε στη γενιά που έρχεται τα τεκμήρια του παρελθόντος, τα οποία θα βοηθήσουν όχι μόνο στη γνώση του αλλά και στην κατανόηση του παρόντος, αρχίσαμε τον αγώνα μας μέσα στην ελληνική αγορά και το αποτέλεσμα υπήρξε ικανοποιητικό.
Δωρεές κατατέθηκαν αρκετές, όπως έγιναν και αγορές, ώστε σήμερα μπορούμε να καταμετρούμε: πιεστήρια (όρθια και επίπεδα), λιθογραφικές πλάκες, γραφομηχανές, πολυγράφους, φωτοτυπικά, τυπογραφικά στοιχεία, μήτρες στοιχείων, κλισέ κ.λπ., όπως και πολυάριθμα τεχνολογικά είδη.
Μεταξύ των παραπάνω αντικειμένων υπάρχουν αρκετά «επώνυμα», όπως το πιεστήριο της Gazzeta Jonica (Κέρκυρα), της τουρκικής εφημερίδας Yanya (Ιωάννινα), λινοτυπική γερμανική καραβομηχανή, το λιθογραφικό πιεστήριο του Διακίδη (Πάτρα), ξύλινη φωτογραφική μηχανή του οίκου Δαλαμπέκη, αγγλικό πιεστήριο Strachan and Heneman.
Παράλληλα, οργανώνεται εξειδικευμένη βιβλιοθήκη (ελληνική και ξενόγλωσση) για την ιστορία του βιβλίου, τη βιβλιοδεσία και την τυπογραφική τέχνη.
Το Μουσείο φιλοδοξεί να αποτελέσει στο μέλλον, παράλληλα με τον παιδαγωγικό του χαρακτήρα, και χώρο πολιτισμικών εκδηλώσεων, με εκθέσεις, διαλέξεις και σχετικά συμπόσια. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η μετεγκατάσταση των εκθεμάτων σε χώρο που να ανταποκρίνεται στις συνθήκες ενός σύγχρονου και λειτουργικού μουσείου, προκειμένου να είναι επισκέψιμο στο ευρύ κοινό. Ελπίζουμε ότι έτσι θα μπορέσει να καταστεί πνευματικός πόλος και να ενταχθεί λειτουργικά στην πόλη των Ιωαννίνων.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το Μουσείο Τυπογραφίας είναι το μοναδικό και μεγαλύτερο μουσείο στην Ελλάδα αλλά και ένα από τα μεγαλύτερα παγκοσμίως.